LNS-acquisitiestation

Hallo Drealians,

Mijn echte naam is LNS, gevolgd door 4 nummers die ik je niet zal vertellen, het is mijn geheim. Ik ben een klein zwart-wit doosje dat gegevens opslaat, en ik woon aan de oever van de rivier Vallière in Lons. Hélène ness, het is sjieker, een subtiele mix van de Egeïsche Zee en Lake Michigan die alleen wordt geëvenaard door halfgezouten boter.

Ik leer dat jij opgesloten leeft. Nou, ik leef de hele tijd op een tiende van een kubieke meter. En in deze verkleinde ruimte, "bots" ik met twee partners.

Er is Maud M, een deugniet die haar naam niet wil zeggen omdat ze in de telecommunicatie werkt, het schijnt dat ze familie heeft bij de geheime diensten in Londen. En dan is er Bubulle, een kleine bellenblaas, die zijn tijd doorbrengt met in het water blazen zoals jij in je cola, en beseft dat bellen blazen meer kracht vergt wanneer het glas vol is dan wanneer het bijna leeg is.

Dus daar heb je het, mijn dagelijks leven, een spade die elk uur 5 seconden werkt om gegevens door te geven aan zeer belangrijke mensen die de overstroming in Lyon volgen, en een angstig persoon die om de 6 minuten boert om het waterpeil te kennen.

Ik heb 208 vriendinnen in Bourgogne-Franche-Comté die op dezelfde manier leven, niet allemaal met een brander: ik hoop op een overplaatsing naar een radar.

Maar jouw opsluiting kost ons geld. We hebben nu al niet meer de maandelijkse bezoekjes van onze 13 vrienden, de hydrometers, die ons komen vertroetelen en onze doos luchten, en hij begint een beetje naar een fennec te ruiken, ik ben ook bang voor de mieren.

Nee, ze laten ons niet in de steek, want elke morgen vragen ze hoe het met ons gaat: leven we nog? Is onze bloeddruk goed? Beginnen we onzin te praten?

En neus, vorige week begon Bubulle het te verprutsen door hoogte- en dieptepunten af te wisselen op een jojo-manier. Haar gegevens maakten me misselijk zodra ik ze naar Maud M. stuurde, die zich er niets van aantrok omdat we in haar familie, sinds de telegraaf, gewend zijn alles te verzenden...

Ik was gerustgesteld toen ik het zachte geluid van de vrachtwagen van mijn vrienden hoorde, maar bezorgd omdat ze met z'n tweeën waren: 4 hydrometers om Bubulle te repareren, het moest menens zijn! Welnee, om zichzelf te beschermen komen ze altijd in tweetallen, maar ieder in zijn truck en met minder regelmaat om tegelijkertijd mijn vrienden in de buurt te kunnen repareren. Bubulle, hij had een probleem met de luchtpassage: ze hebben hem geïntubeerd, een klap van de compressor en de pijp was schoon en de troep in de rivier achtergelaten zonder dat mijn vriendinnen tot Arles besmet kunnen raken. Ik was blij mijn "verpleegsters" te vinden, hun stemmen met hun verschillende tonen en de passage van hun vingers op mijn kleine "valideer"-toets.

We doen het goed, maar helaas vertellen Bubbles en al zijn maatjes ons dat er niet veel water is voor het seizoen. De 209 herinneren u eraan dat uw ziekenhuizen ook nieuw bloed nodig hebben, denk er eens over na!